Een Ode aan het leven.....In luxe baden zonder uiterlijk vertoon.....een huwelijk aangaan met moeder Natuur in voor- en tegenspoed........je verlies (h)erkennen en het omzetten naar iets positiefs......de hunkering indammen met overzicht, wilskracht, creativiteit en wijsheid.

Je eigen Geschiedenis gaat steeds meer een grote rol spelen in je besluitvormingen, naarmate je ouder wordt. Heb je spijt. wroeging, medelijden met jezelf, ben je gehard of milder geworden ?

Wil je nog iets rechtzetten, excuses aanbieden, vergeving vragen of vergeving schenken, wil je dat ene gesprek nog aangaan ?

In de 12 jaar dat ik in Indonesie verbleef, heb ik al deze bovenstaande vragen en denkbeelden doorgelopen. Het 'Simpele' leven heeft mij veel bijgebracht wat betreft innerlijke rust en kracht. 

Ik ben niet Herboren of een "nieuwe Ik" geworden of gevonden, ik ben nog steeds dezelfde IK ; maar de Kracht en energie van het leven zit nu als gegoten in mijn lichaam en geest.

Als je ouder wordt, krijg je de neiging om te horen dat de wereld is zoals het is en dat je leven gewoon is, om je leven in de wereld te leven.

Probeer niet te veel tegen de regels in te gaan.

Probeer een leuk gezinsleven te hebben, veel plezier te hebben, een beetje geld te besparen.

Dat is een zeer beperkte levensduur, in mijn opinie.

Het leven kan veel breder zijn als je eenmaal een simpel feit ontdekt, ...en dat is : alles om je heen dat je leven noemt, werd verzonnen door mensen die niet slimmer waren dan jij......

Maar Jij kan het veranderen, Jij kan het beïnvloeden, Jij kan je eigen dingen bouwen die andere mensen kunnen gebruiken.

Op het moment dat je begrijpt dat je het leven kunt aanraken ...dat als je erin duwt- er iets aan de andere kant eruit springt : dat je het kunt veranderen, dat je het kan kneden....en heel belangrijk : je kan het omarmen, het verbeteren, je kan er je stempel op brengen.

Intuïtief en/of spiritueel gestuurd, vertrokken we in Mei 2011 met een deel van ons gezin voor een jaar naar Indonesie.....dichtbij waar het voor mij Alles mee begon.....ons verblijf werd steeds verlengd en nu zijn we er nog....Het was niet allemaal makkelijk gegaan, integendeel, er gebeurde van alles in de tussentijd.....veel ups & downs....veel Aardse en economische zaken , maar het Innerlijk Aspect bleef krachtig en in Balans.

Hier op de berg "Halimun" zijn wij op Onze Plek en zijn we geassimileerd met de Energetische krachten van deze mistige bergen en oerwouden. 

We willen deze gevoelens graag delen.

Rony

Bijna elke week plaats ik een Blog op Facebook - klik op de foto svp

 hieronder plaats ik een voorbeeld :

Zondag-Blog 24 Maart 2024

Het leven is een prachtige reis die voortdurend verandert. Alles heeft een begin en een einde, en dingen die er gisteren waren, kunnen morgen verdwijnen. Het accepteren van deze realiteit stelt mij in staat om vreedzamer in het hier en nu te leven, genietend van de dingen die ik en mijn gezin in onze greep hebben, zonder ons zorgen te maken of we ze zouden kunnen verliezen of niet.

Het is zo belangrijk om te leren hoofdstukken, fasen of verhalen in ons leven af te sluiten, want dat is wat het betekent om te leven: veranderen, vernieuwen en niet langer dan nodig in de beroemde, gelukzalige comfortzone blijven....althans dat is mijn zienswijze hoor...heel persoonlijk allemaal.Verandering zorgt voor onzekerheid, wat ons bang maakt.... Mensen hebben een sterk verlangen naar controle, maar net als de rationele wezens die we zijn, moeten we leren dat zekerheid niet bestaat, behalve in het geval van de dood.                                                          Hoezeer we ook proberen onze wereld te beheersen, bepaalde dingen gebeuren wanneer we het het minst verwachten, en we hebben geen macht om dat te veranderen.Stop daarom met proberen alles onder controle te houden..... Je zult het niet kunnen doen, en het zal je alleen maar van streek maken - Accepteer het feit dat dingen zullen eindigen, en het zal goed zijn, want dit is normaal... Het hoort gewoon bij het leven.Je wilt niet op een plek blijven waar je niet meer hoeft te zijn uit angst voor onzekerheid..... Misschien heb je vandaag last van het afsluiten van een hoofdstuk, maar morgen zul je gelukkig zijn en zul je een nieuw hoofdstuk openen, dat hoogstwaarschijnlijk veel beter zal zijn.... Het zal beter zijn omdat je het beter zult doen. Je hebt geleerd van de vorige hoofdstukken, conclusies getrokken en volwassen geworden als persoon.....hahahaha...daar ga ik van uit tenminste....Wij zullen ook niet tot het einde van onze levens hier in Sukabumi verblijven - we zijn terdege van onze leeftijden bewust .....we worden een dagje ouder en het gaat sneller dan dat je wilt....voordat je het weet, ben je al bejaard....Vroeger of later moeten we afscheid nemen van onze Berg en onze actieve werkzaamheden bij de Stichting en onze Projecten : we werken al geruime tijd aan een Team dat ons gaat opvolgen - gelukkig hebben we nog de tijd en zijn we nog niet bejaard..hahahaha...maar het is wel nodig dat we een planning maken voor de nabije toekomst.Alles verandert, alles gaat voorbij, alles wordt opnieuw uitgevonden.... Wij ook.... We evolueren als mensen, we blijven niet statisch. De persoon die je gisteren was, is niet dezelfde persoon die je vandaag bent. We groeien, we worden volwassen, we worden ouder en we sterven ; Dit is de natuurlijke gang van zaken, en het heeft geen zin om tegen de stroom in te gaan of te proberen deze te veranderen. 

We moeten het gewoon met sereniteit accepteren.Nieuwe deuren zullen opengaan en we zullen nieuwe paden ontdekken.                      Veranderingen aannemen, omarmen en accepteren ; Maak ze deel van jezelf, je leven, je wereld.Kijk vooruit, zoals je doet als je rijdt, nooit achteruit. ...Je hoeft maar een fractie van een seconde in de achteruitkijkspiegel te kijken, maar om te kunnen rijden moet je vooruit blijven kijken, de dingen die gebeuren en de dingen die nog komen observeren en accepteren.                                                                                  Natuurlijk voel ik verdriet als aan de dag ga denken dat ik afscheid moet nemen van "onze" plekje.....maar als die dag komt, dan zitten we ook in een andere fase van onze levens.....dus dat kunnen we eigenlijk nu niet echt aanvoelen - toen ik 40 was omarmde ik het leven ook op een andere manier....toen ik jonger was voelde alles grenzeloos aan en nu ben ik mijn grenzen aan het afbakenen.....Het heeft geen zin om NU , je je te verplaatsen naar de toekomst, ...je kan er wel op anticiperen ....Ik neem herinneringen voor wat ze zijn en probeer ze niet te vermengen met overdreven gevoelens.                                                                                       Wat toen was, zal er niet meer zijn, en het heeft geen zin om erover te piekeren. Warme gevoelens zullen altijd blijven bestaan.                           Als je bovenstaande leest, dan denk je dat we van plan zijn om overmorgen al te gaan verhuizen of dat er binnenkort rigoureuze veranderingen gaan komen - niets van dat Alles hoor !....eigenlijk zie ik het bovenstaande als een soort berichtgeving aan mijn kinderen en de mensen die ik lief heb ; veranderingen horen bij het leven, je accepteert ze en gaat met de stroom en consequenties mee - of je negeert het en blijf in je bubbel meestromen zonder te participeren......of...je gaat tegen de stroom in en krijg je heel veel hoofdpijn...hahahaha....Zoals ik al reeds vermeld had; het zijn mijn persoonlijke meningen....Ondertussen in Sukabumi is de storm van de laatste week gaan zakken - geen windhozen en hevige stortbuien meer, maar in de ochtend weer heel vroeg de Zon op en lekker warm temperatuur......in de middaguren nog wel bewolkt en donker soms.....Onze oude Hippie bus is weer gemaakt en onze oudste dochter, Chisum, gaat nu haar laatste weken High School in....De tijd vliegt voorbij......Over twee weekjes komen weer nieuwe gasten uit Nederland en dat gaat zo door tot en met Augustus. Vrijwilligers komen ook nog in September en Oktober.

De Bed & Breakfast accomodatie is reeds klaargemaakt en met de " Sleepaway Villa " zijn we bezig met de Finishing touch.

De " Sleepaway " was voor de Corona uitbraak een Hostel voor backpackers en vrijwilligers, maar heeft tijdens de pandemie voornamelijk leeg gestaan. Door ziekte en contactverbod in die periode was er ook weinig onderhoud aan gedaan.

Financieel was het ook niet haalbaar omdat we 2 jaar lang geen extra inkomens vergaarden natuurlijk.....Stap voor stap en beetje bij beetje werd alles weer in ere hersteld, maar het is nog niet zoals wij het willen hebben : dus de komende maanden gaan we flink aan de slag !            Want we willen onze Gasten verwennen en hen comfortabel mogelijk laten logeren.

Volgende week ga ik voor het eerst van mijn leven naar een Sportschool, samen met mijn zoon en dochter, want ik moet echt werken aan mijn conditie en aan mijn "buikje"....hahaha.....je kan dit zien als onderdeel van de veranderingen die gaan komen hahahaha......

Nou - ik ga weer iets doen...

fijne Zondag allemaal

OKTOBER 2023 -  KLEINE GEDACHTE 

Mensen zoeken naar manieren om de tijd te doden en klagen later dat het leven te snel gaat.....

Hieronder is een foto die ik ergens in 2014 gemaakt had, van een blinde jongen die de hele dag blij met een nieuwe gitaar zat te spelen. Hij is 1 van de kinderen op een School voor de Blinden die we sinds 2012 steunen.

We hadden heel brutaal een brief naar "Rolling Stones Magazine" in Amerika gestuurd - of dat zij wat oude muziekinstrumenten over hadden ergens en dat deze Blinde kinderen dat heel goed kunnen gebruiken...om na hun speciale onderwijs en hun leer in massage technieken, ook tijd kunnen maken met muziek en zang.  Want de helft van de dag zitten/liggen ze in hun kamers of slenteren de omgeving rond ; er was/is niet genoeg begeleiding .

Een klein jaar na de brief, kwam een truck voor de school en een Afro-Amerikaanse man met dreadlocks kwam ons begroeten.   In de truck lagen gitaren, keyboards, versterkers met boxen, microfonen, percussie en meer ....Niets was tweede hands...alles nieuw in verpakking !!!

Nu 10 jaar later doen de kinderen van deze school mee aan Nationale en Internationale muziek/zang wedstrijden .   Ze geven privé concerten en in hun vrije tijd zijn ze bezig met muziek en zang.

De instrumenten van " Rolling Stone" worden veelvuldig gebruikt en altijd goed en schoon gehouden.   Eeuwig dankbaar en nog steeds verwonderd dat men vanuit Amerika helemaal naar Sukabumi waren gekomen voor deze kinderen.